Vannacht heeft eigenlijk iedereen slecht geslapen, ik ook. Het was zo benauwd in een slaapzak, maar te koud om hem open te doen, aangezien het toch behoorlijk waaide (de wind was uiterard gedraaid, zodat we nu in de wind lagen). Ik had een plekje uitgekozen op het smalle terras achter de hut. Alleen is het met een slaapzak op zo'n matje zo glad dat ik de hele nacht bang was er af te glijden... En mijn neus zat weer eens dicht, zodat ik waarschijnlijk ook anderen uit hun slaap gehouden heb. Wel kon je prachtig de sterrenhemel bewonderen, dus dat heb ik het grootste deel van de nacht gedaan. Ik ben om 7 uur opgestaan.

Aangezien er geen water of andere voorzieningen waren, bestond de hygiëne uit een plasje water uit de fles in m'n gezicht, een schoon t-shirt en naar de wc achter een rotsblok. Heel primitoef, maar wel leuk voor een keer. We zullen wel vreselijk stinken, maar aangezien we dat allemaal doen ruikt niemand het.

Gelukkig hadden we voor de verandering voldoende proviand mee, zodat we redelijk goed konden ontbijten (en nu net lunchen). Daarna op pad. Het hondje bleef gelukkig achter.

Eerst een stevige afdaling en daarna een hele tijd door de weiden, compleet met koeien (met bellen) en een paard dat ons zo leuk vond dat hij ons een stuk volgde. Het was in elk geval een welkome afwisseling met gisteren, we hebben nu voornamelijk gedaald. Toch zijn we niet beneden de boongrens gekomen, dus we zitten hoger dan 1700 m. Ik denk zelfs dat we weer rond de 1900 m. zitten, want nu het laatste halfuur ging het toch weer behoorlijk omhoog. Na de Heidi-tafereeltjes en de klim van net zitten we nu op het hoogste punt te picknicken.

Iedereen om heen ligt nu even slaap in te halen, bij mij is de vermoeidheid weer weg

Zometeen nog een uur stevig dalen en dan zijn we in Tsepelovo. Daar kunnen we onder de douche! Ik heb er nual zin in, douchen en schoon ondergoed! Het weer werkt gelukkig mee, het is vandaag (en gisteren) bewolkt. Gelukkig, want de zon brandt enorm. Ik ben ondanks 3 keer per dag smeren met factor 28 ontzettend verbrand op mijn schouders en armen (van het lopen met stokkekn waarschijnlijk)... Morgen dus maar een shirt met lange mouwen aan. Die ben ik nu helaas vergeten en mijn fleecetrui is veel te warm. Hopen dat de zon nog even wegblijft dus!

Ongelooflijk maar waar, we zijn op het laatste stukje natgeregend! Officiëel was het nog een halfuur tot Tsepelovo, maar wij hebben het nu in krap een kwartier gedaan. Helaas waren we alsnog doorweekt. Gelukkig konden we hier onder de douche en schone kleren aantrekken. Een zaligheid, er kwam een ontzettende lading vuil af onder de douche! Maar ook zonder vuil ben ik wel bruin, nou ja, knalrood eigenlijk. Ik had geen shirt met lange mouwen mee (stom natuurlijk), dus nu is het nog veel erger dan gisteren. Dat wordt dus de rest van de vakantie lange mouwen dragen...

Het was vanaf de lunch nog wel een heel stuk dalen over slechte paden, dus ik voel mijn knieën behoorlijk!
Morgen gaan we de trappen van Vradeto af, maar met de bus terug! Heel goed, ik heb even genoeg van al die inspanning.

We slapen nu in een heel gezellig pension waar we twee nachten blijven. Morgen hoeven we dus niet in te pakken. En we konden onze vuile spullen inleveren, dan wordt er een was voo rons gedraaid, wat een luxe!

Op het moment zit ik op de gang te schrijven, aangezien er in onze kamer tegen de mieren gespoten is, en nu moet de boel even luchten. We hebben net gehoord dat we nog een keer in de openlucht moeten slapen, dus nu moeten we de komende nachten bijtanken en slaap inhalen.

Vanmiddag kwamen we trouwens 4 verdwaalde Tsjechen tegen, zonder kaart of water. Hun groep hadden we 's morgens al gezien, toen zeiden ze 6 mensen te missen. Ergens zwerven er dus nog 2 rond. Wij vonden het onbegrijpelijk dat zo'n groep mensen kwijtraakt, en dat zo'n groepje dan ook nog opsplitst. Wij wachten namelijk steeds even als de afstand tussen voor en achter te groot wordt. Ik hoop maar dat ze hun grope gevonden hebben, ik moet er niet aan denken hier verdwaald te zijn, zonder de taal te spreken. Zelfs Engels ging matig, we hebben ze zo goed mogelijk uitgelegd waar ze heen moesten en ze een deel van ons water gegeven. Ik ben in elk geval blij dat ik vannacht wel een bed heb! En daar ga ik nu inkruipen.

O ja, mijn spierpijn was vanmorgen eindelijk over!

volgende dag
foto's van vandaag