Op het moment zitten we te picknicken op een vlak 'weitje' tegen een berghelling. We zijn onderweg naar Mikro Papigo waar we gaan overnachten. We hadden brood meegekregen en tomaten, een paar blikjes sardientjes en een flinke homp feta. Voor 14 man houdt de hoeveelheid eten niet over, maar ik heb stiekem een sneetje brood achterover gedrukt voor als ik straks weer iets moet eten. Dat is wel een beetje problematisch, er wordt in Griekenland nauwelijks ontbeten, dus moeten wij het tot de lunch uit zien te houden op twee plakken witbrood (miniformaat). Gelukkig zijn er vaak ook hardgekookte eieren bij het ontbijt, want de jam en honing die er bij is mag ik weer niet hebben... Het eten 's avonds is wel goed, al is om half acht (gister) of half twaalf (eergister) eten voor mij rijkelijk laat. Maar goed, al met al gaat het best goed.

Vannacht heb ik prima geslapen, van half 11 tot 7. De nacht ervoor had iedereen slecht geslapen, want toen was er een bruiloftsfeest op het pleintje naast ons hotel. Gelukkig ging het niet al te lang door. Vanmorgen zijn we om half 9 op pad gegaan. We zijn eerst het stuk dat we gister met zoveel moeite omhoog geklommen zijn weer afgedaald tot aan de rivierbedding (droog). Die zijn we overgestoken om aan de andere kant weer omhoog te klimmen via een smal zigzagpaadje. Het was vrij goed begaanbaar (ik begin aan de rotspaadjes te wennen), al was het hier en daar moeilijk te zien waar het pad liep. We zijn dan ook een paar keer misgelopen en in het niets gestrand en dan moesten we weer terug tussen alle stekelbosjes door. Ik heb dan ook mijn benen opengehaald hier en daar.

Ik ben zo blij met mijn wandelstokken! Met stijgen kun je je daar mee omhoogduwen, en met dalen vang je een groot deel van de klap met je armen op. Ik ben dan ook beslist niet de enige die daarmee loopt. Ik heb helemaal geen last van mijn knieën zo!

De temperatuur is draaglijk: gister 27 graden in de schaduw, vanmorgen 20, maar nu begint het toch flink op te warmen. De rest van het pad naar Papigo loopt gelukkig redelijk beschut langs de flank van de berg, tussen de bomen. Alles is hier uiteraard behoorlijk droog, maar toch groeit er wel van alles. Allerlei paarse en blauwe bloempjes, kruidachtige planten, grassen, etc. En stekelplanten dus, in diverse soorten! Het ruikt hier dus lekker, gisteren naar iets van jasmijn (groeit dat hier?), en nu naar kruiden. Ik heb gelukkig geen last van hooikoorts, wel een beetje van het stof. Er zitten hier ook veel vlinders. O, we gaan verder, tot later!

Het is nu pas half drie, dus we zijn lekker vroeg. Er schijnt hier vlakbij (halfuur lopen) een 'zwembad' te zijn, dat wil zeggen een bekken in de rotsen waar het water blijft staan. Daar gaan we straks naartoe. Heel fijn, want ik ben toch best bezweet en klam! Waar we vanmorgen de rivier overstaken was het ook erg mooi, daar ontstaat de rivier namelijk, je zag het water er inderdaad uit de grond komen. Het schijnen de koudste bronnen van Griekenland te zijn, maar we hadden het nog niet heet genoeg om dat uit te proberen.

O ja, ik zou vertellen over de vlinders en andere beestjes. Veel vlinders dus, in allerlei kleuren en soorten, al ken ik er niet een bij naam. Verder veel sprinkhaantjes (meken veel lawaai), vliegende torren en helaas ook muggen. Ik heb maar 3 beten, net boven de rand van m'n sokken, en daarmee ben ik er erg goed vanaf gekomen. En ik heb gisteren twee schildpadden gezien van een centimeter of 25! Die zochten net een veilig heenkomen onder een struik, heel traag uiteraard. Aan de vele keutels op het pad te zien lopen er ook regelmatig schapen langs, en gister kwamen we bij de rivier zelfs een kleine kudde koeien tegen, van een iets wildere soort dan bij ons, met van die enorme horens, al deden ze nu gelukkig niet veel meer dan ons glazig aankijken. Toch niet wat je zo in de hitte verwacht aan te treffen.

De omgeving kan ik niet zo goed beschrijven, daarvoor moet je de foto's maar bekijken, maar het is dus erg mooi. En het is iedere keer weer verrassend hoe snel je stijgt en daalt: het ene moment ben je beneden en een half uur later zit je alweer een paar honderd meter hoger. Goed, volgens mij ben je weer van alles op de hoogte. O nee, ik moet nog even vertellen dat ik geen blaren heb, al barstte ik toen ik vanmorgen opstond wel van de spierpijn. Al lopend werd dat gelukkig wel snel minder, al is het na iedere pauze weer even pijnlijk. Maar al met al valt dat dus erg mee, gelukkig. En als ik terugkom heb ik spieren, dat snap je wel!

volgende dag
foto's van vandaag